Ghinzu, Editors & Muse (Goffertpark, Nijmegen, 19-06-2010)

Het was een bedankje voor mijn dochter Malou, het bezoek aan het Goffertpark in Nijmegen, want voor wat hoort wat, en dan kon ik dit keer mijn dochter verblijden met een kaart voor Muse. Ze had alleen wel een probleem want de gulle geefster eiste wel dat ze mee zou gaan. En zo hadden de twee dames nog vervoer nodig, tja de BOB maar snel omgekocht met een kaart.


Zodoende 3 kaarten gekocht in mei, en we werden extra verrast door de toevoegingen van Ghinzu en de Editors bij dit optreden. Maar waar ik dan als niet voetballiefhebster aan denk is het WK… Geen probleem het Nederlands Elftal kan nog thuis gekeken worden en de 2 overige wedstrijden zullen gemist gaan worden. Want na de eerste wedstrijd stappen wij in de auto naar Nijmegen. De rit ernaar toe verloopt zonder enige vertragingen en we verdwalen ook niet in Nijmegen zodat wij om half 5 al netjes een parkeerplaats op loopafstand van het park hadden gevonden…
Nadat we een zakje friet en wat te drinken naar binnen hadden gewerkt opzoek naar een plekje waar we hoopten op een redelijk zicht op het podium, ik wil alleen niet helemaal middenin de drukte, dus een ruime plek gevonden vanwaar wij alles goed konden gaan volgen. En dan nu maar hopen dat het weer goed zou blijven want de weersvoorspellingen waren niet helemaal gunstig, regen, wind en een kille temperatuur moesten we rekening mee houden. Dus een dikkere jas aan en dan maar hopen dat al die hele dikke donkere grijze wolken voorbij drijven, en gelukkig was de wind toch hard genoeg dat de regen in deze bewolking niet veel kans heeft gekregen om ons uiteindelijk als verzopen concert bezoekers de avond moesten voortzetten.

Om half 7 begon de Belgische band Ghinzu aan hun optreden, en dan beginnen ze met een opening waarbij ze het geluid van een helikopter uit hun instrumenten wisten te halen, en dan denk ik de toon is gezet, maar schijn bedriegt, hoewel het veelbelovend klonk knapte ik na het eerste nummer meteen af op deze band, nee dit was het niet. Ik kan veel waarderen, maar deze 5 koppige band waarvan de zanger met een muts en vooral grote zonnebril op, op het podium zijn muziek maakt om dan ineens een Belgisch-Nederlandse voetbalsupporter wil zijn, Yeah, helemaal geloofwaardig ben je al niet, zeker niet als de drummer in een jasje met de Belgische kleuren aan zit te drummen. Maar ik snap ook wel dat je iets wil zeggen wat het publiek aanspreekt, probeer het eens in het Nederlands dacht ik toen ipv het Engels, Het is natuurlijk moeilijk als je muziek maakt die compleet niet past bij datgene wat zang moet heten, dus dacht ik zing vlug door en dan mag je gaan, en aan het tamme reacties van het publiek te horen was ik niet de enige die zo dacht, weinig applaus, en nog minder mensen die de titels mee konden zingen, maar gelukkig na 6 nummers gingen de heren van het podium. Nee tussen mij en deze band is een ware Cold Love ontstaat, geen behoefte aan een cd, mannen, Sorry… ook al zing je nog zo hard Do You Read Me?, voor mij is het Ghinzu boek dicht…

Pfff… dat hebben we gehad, alles wat nu nog komt kan alleen maar beter worden, vlug maar een consumptie verorberden en even zittend op het Nijmeegse gras, in afwachting van de Editors, een band die ik qua muziek redelijk ken, ook waarderen kan. Ondanks dat de band het mocht doen met het podium van Muse was de geluidskwaliteit niet enorm goed te noemen (te zacht) en bracht de band een negental nummers van hun ten gehore en dan begonnen ze met Bricks And Mortar dat ze lieten vervolgen met Bones, terwijl An End Has A Start, waren de heren nog maar net bezig. En ja tijdens dit concert heb ik meerdere malen bemerkt dat ik gestopt was met roken want de Editors zongen dan wel Smokers Outside The Hospital Doors, ik stond precies goed, om een avondje mee te roken. Maar ik moet niet met Eat Raw Meat = Blood Drool gaan gooien naar de rokende fans, want ik deed dit zelf ook altijd, en geen Bullets van Munich die mij deed ooit verweet, terug naar het concert waarbij de Editors ondertussen aankwamen bij The Racing Rats, waarna vervolgens lekker werd meegedeind met Papillon krabbelt de tijd van deze band ook voorbij en was het een lekkere opwarmer voor Muse, maar zeg ik wel terecht een opwarmer, ze verdienen een eigen concert van deze grootte, dus wie weet.


Editors

Om kwart voor negen was eindelijk het moment daar voor dochterlief want haar favoriete (Twilight)band Muse zou ze eindelijk live gaan horen, en sterker nog ze zou er zelfs meer van gaan horen dan dat ze uiteindelijk kende, dus ze heeft een heuse Muse groei doorgemaakt, (haha, gewoon vragen aan je moeder kan ook die heeft wel een paar nummertjes meer van deze band hoor). Muse gaf ons vanavond een 21 tal van een perfecte geluidskwaliteit , je moet niet vergeten we staan in de open lucht, en er staat soms redelijk veel wind, dus nooit een vergelijk te maken met een indoor concert. Op het podium verschijnen een groep protesterende mensen die op deze manier de Uprising aankondigende en dat volgde Muse dan ook zeer gewillig op, en vanaf dat moment merkte je meteen waar het publiek voor was gekomen, er stond vanaf nu geen mens meer echt stil, en er werd om me heen meegezongen, soms mocht dat wel even iets minder, maar de stemming zat erin, en Muse groeide met de setlist van nummers die ze ons lieten horen, het was een mengelmoes van allerhande uitgebrachte cd’s die omlijst waren met de meest mooie belichtingen en video-effecten, want ja dat alles tezamen maakt het optreden en dat hebben ze bij Muse ook (allang) door, want ook de effecten die een uitschuifbare arm met een klein minipodium was bij dit optreden is heel erg mooi om te zien, artiest en publiek komen zo wat dichter bij elkaar. En daar ben ik wel blij om, want livemuziek vind ik nog steeds een beleving, dat je ziet, hoort en voelen kunt. En dat ook nu weer gelukt, ondanks dat wij niet dichtbij het podium stonden hadden we een redelijk overzicht vanaf de zijkant op het geheel. Waarbij een confettikanon tijdens Guiding Light ook niet ontbrak, dit is mijn kippenvel nummer van de band dus vandaar ook het nummer helemaal gefilmd, en ja dan mis je het kanon niet. Het optreden was een enorm krachtig muziekspektakel ten top, zo goed op elkaar afgestemd bijzondere zang, heel mooi percussiewerk, en dan de klanken die uit de gitaren worden getoverd, gewoon fantastisch mooi en met niets of niemand te vergelijken ze hebben een eigen sound, en die klinkt dus goed, zelfs in een heel concert. Nee, geen negatieve punten kunnen ontdekken voor Muse, dochter heeft veel nieuwe nummers gehoorde en onze BOB heeft niet eens geklaagd zoals hij van tevoren had aangegeven 'we gaan naar huis als ze vals zingen'.

Nee, wij hebben genoten van het geheel en zijn om kwart over elf weer richting de parkeergarage gelopen om naar huis te vertrekken, ach ja en dan merk je weer hoe ongeduldig mensen kunnen zijn als je niet snel genoeg weg kan komen, want ja het vele verkeer en de regelaars, wat dan niet helemaal soepel verloopt wekt toeterende automobilisten op in een parkeergarage. Sorry, maar we willen allemaal graag naar huis. Toen we eindelijk in de buurt van Arnhem kwamen viel er ineens wat uit de lucht, dat ik tijdens het concert gelukkig had gemist, een paar flinke regenbuien, uiteindelijk pas om 2:00 thuis, en zo moe, maar voldaan en enorm onder de indruk meteen mijn bed ingedoken, en vandaag heerlijk nagenietend foto’s en video’s uploaden, en mijn beleving uitwerken voor ieder, wie het maar lezen wil.



Setlist Muse:
Uprising
Supermassive Black Hole
New Born
Map of the Problematique
MK Ultra
Bliss
Guiding Light
Interlude
Hysteria
Nishe
United States Of Eurasia
Feeling Good (Leslie Bricusse & Anthony Newley cover)
MK Jam
Undisclosed Desires
Resistance
Starlight
Time Is Running (Intro: House of The Rising Sun, The Animals)
Unnatural Selection

Encore:
Citizen Erased
Stockholm Syndrome

Encore 2:
Take A Bow
Plug In Baby
Knights of Cydonia (Intro: Man Wit A Harmonica, Ennio Morricone)